دانشگاه سازمانی است که جمعیت زیادی را به خصوص در ایران جذب کرده است. آنچه در این میان کمتر مورد توجه است نسبت تولیدات علمی به منابع و زمان مصرف شده دانشجویان و اساتید است. به طوریکه معمولا افراد از نتیجه کار رضایت چندانی ندارند. همچنین بر سر زمان و کیفیت توافقی وجود ندارد. از یک طرف اساتید از زمان تحویل کار و کیفیت ناخرسندند و از طرف دیگر دانشجویان از کمبود وقت و برنامه درسی نامناسب ناخرسندند.
در هر صورت خواه ناخواه بخشی از زندگی ما در دانشگاه است و احساس و تجربه مان از آن در شکل دهی مسیر زندگی مؤثر خواهد بود. حداقل کاری که از کنشگران دانشگاه در چنین شرایطی انتظار می رود، ارائه راهکارهایی هرچند ساده برای کاهش اتلاف انرژی و زمان است. ستا چیز نیست جز راه حلی کوچک برای این مسئله.
ستا می خواهد با شکل دهی یک اجتماعی علمی مجازی دستاوردهای دانشجویان را به گونه ای سازمان دهی شده به اشتراک بگذارد. بدیهی است این اجتماع مجازی بدون مشارکت تمامی اعضا میسر نخواهد شد. بنابراین فرمول کار ساده است:
1. هر فرد فایل کارهای درسی پیشین خود را در ستا به اشتراک می گذارد
2. از کار درسی دیگران استفاده می کند
3. سرانجام فایل کارهای درسی جدید خود را در ستا به اشتراک می گذارد
آنچه آمد هدف عمده ستا است. اما در عین حال، می بایست گامی فراتر از کارهای آموزشی و درسی برداشت. بر همین اساس ستا هدف دیگری را برای خود تعریف کرده است. به اشتراک گذاشتن کارهای علمی که با پشتوانه ی نظری و فرصت زمانی طولانی تری انجام شده است. لذا هر گونه تولید علمی اعم از ترجمه، مقاله، معرفی کتاب و ... وسیله دستیابی به هدف دوم است.
هرچند فاصله بسیاری بین وضعیت موجود و وضعیت مطلوب در حوزه علم وجود دارد. اما بدون غایت نگری، هیچ نیرویی برای حرکت نخواهد بود. ستا، وفادار به مسیر ناب علمی است. آنچه که به طور خلاصه در نام ستا بازنمایی می شود: تخیل تفکر تجربه